تاثیر تفرج بر زادآوری، پوشش علفی و خاک (مطالعه موردی: پارک جنگلی نور)

گردشگری در بسیاری از نواحی طبیعی جهان به‌عنوان یک استراتژی توسعه مطرح بوده و اکوتوریسم به‌طور ویژه به‌عنوان یک گزینه مناسب برای رسیدن به توسعه پایدار می‌باشد. در نتیجه ضروری‌ست اثرات گسترده بخش اکوتوریسم بر روی منابع طبیعی مطالعه شود. این مطالعه به بررسی اثرات تفرج در 4 منطقه تفرج متمرکز، تفرج گسترده، منطقه قرق شده بعد از تفرج متمرکز و منطقه شاهد در پارک جنگلی نور می‌پردازد. در هر منطقه درصد پوشش علفی، تعداد زادآوری، وزن مخصوص ظاهری و درصد تخلخل در دو عمق سطحی و زیری و همچنین میزان ماده‌آلی خاک اندازه‌گیری گردید. نتایج نشان داد شدت تفرج بر درصد پوشش علفی، مقدار زادآوری، میزان کوبیدگی و تخلخل در عمق cm5-0 خاک‌ موثر است ولی بر روی مقدار ماده آلی خاک تاثیر ندارد. در منطقه تفرج متمرکز مقدار کوبیدگی خاک در عمق cm5-0 افزایش و میزان تخلخل نسبت به منطقه شاهد کاهش یافته بود. منطقه تفرج متمرکز، درصد پوشش علفی و زادآوری بسیار کمی نسبت به منطقه شاهد داشت که حاکی از تخریب حاصل از تفرج شدید می‌باشد.نتایج بررسی نشان دهنده تاثیر کم تفرج گسترده می‌باشد. درصد پوشش علفی در منطقه قرق به کندی در حال افزایش بود، ولی میزان زادآوری آن از سایر مناطق بیشتر است. وزن مخصوص ظاهری خاک منطقه قرق نیز با منطقه شاهد تفاوت معنی داری نداشت که می‌تواند بیانگر بازگشت حالت منطقه تفرج شدید بعد از قرق به حالت جنگل طبیعی ‌باشد. با توجه به نتایج کلی می‌توان با ایجاد چند منطقه تفرج متمرکز و قرق دوره‌ای آنها مانع تخریب بیش